dimecres, 2 de desembre del 2009

32 MARATÓN DE DONOSTI - SAN SEBASTIAN.

Lo prometido es deuda y aquí teneis la cronica de la Maratón de San Sebastian, realizada por el Esteban.
" Esto de mantener un mismo ritmo durante 42 "kilometrazos" por un recorrido tan idéntico es muy duro, mentalmente muy duro. Desde el verano, el 80% de mis salidas han sido por caminos de montaña, con subidas y bajadas que realmente castigan más las piernas, pero los cambios de ritmo que se hacen por el relieve del recorrido lo hace mentalmente mucho mas llevadero". Después de esta reflexión, creo que tengo claro por donde van a ir los futuros retos deportivos.


Bueno, respecto a la fantástica Maratón de Donosti, lo primero agradecer a Cueto y Yolan su dedicación en exclusiva, atendiéndonos durante los 4 días que hemos estado en Basauri.
Cuando se está a gusto en un sitio, has que disfrutar del momento, pero con cabeza y no como Albert y yo. El sábado, día anterior a la gran cita, fuimos a comer a una Sidrería donde pensábamos controlar con la comida, pero estaba todo tan rico y con tantos grifos para servirte toda la sidra, vino o cerveza que quisieras, que paso lo irremediable, nos pasamos un poquito y a las 21h ya estaba metido en la cama con un dolor de estómago del carajo.
Pero bueno, por la mañana sonó el despertador a las 6h30' y estaba como nuevo, preparado para correr el tiempo que hiciera falta para cubrir los 42195 metros por la bonita ciudad de San Sebastián.

Todo empezó bien, con buena temperatura y con un poco de viento, del que sólo nos quejamos cuando nos da de frente y no decimos nada cuando nos ayuda dándonos por la espada, en definitiva un tiempo muy bueno para correr. Empecé con la intención de mantener el ritmo de 4'30 el km. durante todo el tiempo que pudiera, y así lo hice, pasando por la media en 1h35'09" justo lo que quería, pero llegué al km.30 y cómo no, apareció el fantasma (Muro) que te engancha de la espalda y te va tirando para atrás, pero luche contra él todo lo que pude y sólo me hizo perder 5' con respecto a la 1ª mitad, haciendo un tiempo de 1h40' , y acabando la carrera con un tiempo neto de 3h15'57", más que correcto para la época en la que estamos, superando mi marca de Bcn en 25".


Una mención especial a mi compañero Albert que tuvo las agallas de terminar después de que en el km.25 le entraran unos problemas musculares,los cuales le hicieron pararse varias veces, sin poder conseguir bajar su marca de 3h09'.

Y como no, orgulloso de representar en Donosti al Never con esa gran camiseta que día a día se va viendo en mas eventos.

Cuando me cruzaba con otros corredores me iba fijando a ver si conocía a alguno, ya que cuando estas tan lejos de casa te alegras de ver caras conocidas, y la verdad que aunque solo le conozca de seguir su Blog, me alegre un montón de reconocer a Jordi (Bufal) y de saludarle, al cual le deseo que disfrute de su pedazo de marca 3h01'09" (casi na).

Acabe con el hombro dislocado, secuelas de un aterrizaje forzoso con la BTT.

2 comentaris:

Lo Búfal ha dit...

Agraïr-vos, ara que si que puc, el vostre suport. Felicitar-vos pels nous èxits en els últims events i sobre tot, i em perdonareu, felicitar a l'Esteban que ha realitzat un tiempasso brutal a Donosti.
De molt agraïr va ser veure algú conegut perqué en aquestes curses, tot i ser multitudinàries, arribes a trobar-te molt sol.
Salut i potes!!!

SOMOS UNA BANDA ha dit...

jo ja firmaba un 3.15 aquest any a Barcelona
continuarem entrenant